F1, Mama en Goodmorning Vietnam!

Wat is er alweer een hoop gebeurd sinds mijn laatste blog. Ik ben vanuit Nadi naar Singapore gevlogen. 10,5 uur lang was wel weer even wennen na alle korte vluchten die ik gemaakt had. Had ik mooi even de tijd om mijn series bij te kijken ;-)

Singapore was fantastisch. Ik had een klein maar sociaal hostel in de Arabische wijk. En gedesoriënteerd als ik was toen ik aankwam werd ik gelukkig opgevangen door een heel aardig Engels meisje dit gelijk met me meeliep naar de supermarkt om even wat te eten te scoren. En na een goede nachtrust was ik er de volgende dag helemaal klaar voor om Singapore te ontdekken. De volgende drie dagen heb ik samen met het Engelse meisje (ik moet echt beter opletten als mensen zich voorstellen) heel Singapore doorgelopen. Van Chinatown naar Little India en uiteraard heb ik een halve dag en avond doorgebracht in Marina Bay. Oftewel..het formule 1 circuit. De botanische tuinen daar zijn zo mooi, zo heb ik ze nog nergens gezien. Elke avond is er een prachtige lichtshow en het uitzicht van bovenaf is onbeschrijfelijk. Wat een heerlijke eerste stop in Azië. Toch was het tijd om mijn tas weer in te pakken en het vliegtuig weer in te stappen. Op naar Vietnam!

Bij aankomst in Hanoi had ik wel iets of wat last van een cultuur shock. Het is moeilijk te beschrijven hoe die stad in mekaar zit. Overal rijden auto´s, brommers, fietsen, tuktuks en ze maken allemaal lawaai. Toeteren hoort daar bij het dagelijks leven. Een stad vol met smog, eten op straat, geen prullenbakken en te veel mensen en geuren op te weinig vierkante meter. Ik ben de eerste 2 dagen dan ook nauwelijks de veiligheid van mijn hotelkamer uit geweest. Maar gelukkig is dat allemaal goed gekomen want op donderdagmiddag ben ik in de taxi gestapt richting luchthaven om mama op te halen. Zij is na een lange vlucht via Istanbul goed aangekomen in Hanoi en wat was het weerzien fijn. We begonnen met een half uurtje naar elkaar zwaaien terwijl zij op haar bagage wachtte en uiteindelijk konden we elkaar dan knuffelen, lachen en een klein traantje laten toen we elkaar in de armen sloten. Klaar voor 5,5 week samen plezier maken!

En dat doen we volop! Na een paar dagen in het overvolle maar toch ook wel leuke Hanoi was het tijd om te gaan reizen. Eerlijk is eerlijk...we zijn makkelijk begonnen en hebben onze eerste trips geboekt bij een reisbureau in de stad dat gerund wordt door een Nederlander. Omdat hiken in verband met mam haar (bijna geheelde) enkelbreuk geen optie was hebben we besloten Sapa over te slaan en naar Pu Luong te gaan. Hier verbleven we in een uber luxe bungalow midden tussen de rijstvelden. Wat een prachtige plek. We hebben hier genoten van kleine wandelingetjes, het verbluffende uitzicht, de super aardige Thai bevolking en het heerlijke eten. Een paradijs op aarde waar we best wat langer hadden kunnen verblijven.

Toch was het tijd terug te gaan naar Hanoi. Weg van de frisse lucht terug de smog in. Gelukkig was het maar voor een dag. En dat we een uur voor aankomst in Hanoi een berichtje kregen dat ons hotel geen water had en we dus niet terecht konden zorgde maar heel even voor paniek. Want ervaren als we zijn in het reizen hadden we gelukkig zo weer wat anders gevonden. 

De volgende ochtend wederom de bus in. Nu zullen de meeste van jullie weten dat de Vietnamezen niet hele grote mensen zijn. Dat merk je aan douches waar zelfs ik niet onder pas maar bijvoorbeeld ook aan de stoeltjes in de bus. Die zijn niet gemaakt voor de grote van onze achterwerken. Dus dij aan dij kletsend gingen we weer op pad. Tijd voor 2 dagen varen in Lan Ha Bay. Dit is het minder toeristische zusje van Ha Long Bay (er waren de gehele tijd maar 15 andere schepen om ons heen). Na het meten van onze temperatuur (ondanks mijn zware verkoudheid en keelontsteking) gelukkig geen koorts dus konden we aan boord. En het feit dat mam haar enkelbrace droeg zorgde voor een mooie upgrade van onze hut. Zo hoefde ze volgens de staf aan boord niet telkens de trap op en af. Dikke prima! Heb haar al gezegd dat ze die brace niet meer af mag doen deze reis ;-)

We hebben 2 dagen gevaren in een prachtige omgeving gevuld met limestone rotsen. Je hoefde eigenlijk niets anders te doen dan om je heen te kijken. Uiteraard hebben wij ook wel andere dingen gedaan. Van 5 gangen lunches naar 7 gangen diner (we konden geen Aziatisch eten meer zien aan het einde van de cruise) tot aan een bezoek aan Cat Ba Island. We hebben echt niets te klagen.

Na onze luxe tripjes in het Noorden van Vietnam hebben we de bus genomen naar Ninh Binh ongeveer 70 kilometer onder Hanoi. Hier hebben we 3 nachten genoten van de rust en het werelderfgoed gebied van Na Trang. 3 uur op een roeibootje (arme vrouw die ons voort moest roeien) en het bezoeken van verschillende tempels en grotten hebben ons beide een kleine hernia opgeleverd maar het was het meer dan waard! Als Marlies me een tempel quotum had meegegeven in plaats van een watervallen quotum had ik hem ondertussen al ruimschoots gehaald.

Gisteren hebben we vanaf Ninh Binh de trein genomen naar Hue. 575 kilometer zuidelijker. 11,5 uur in de trein. We hadden een eersteklas sleeper cabin geboekt. Die staan bekend om hun comfort en ´zachte´ bedden. Nou zacht waren ze alles behalve, al zijn de meeste bedden waarin we hier slapen uit de categorie ´lekker zo'n houten plank met dekbed´ dus we zijn wel wat gewend. Verder was het fascinerend om te zien hoe de Vietnamezen met hun hele hebben en houden kleine cabines overnemen. Ze koken hele maaltijden aan boord van de trein, luisteren muziek en kijken tv op hun telefoon zonder oordopjes en schreeuwen de hele trein bij mekaar van enthousiasme. Het eten wat je er kon krijgen was echt verschrikkelijk maar dankzij wat pringles en koekjes zijn we niet omgekomen van de honger en hebben we een hoop geleerd voor onze volgende reis :-P

Vandaag een dagje cultuur gesnoven in Hue. Als oude keizerstad hebben we onze portie tempels en Pagode´s wel weer even gehad. Morgen pakken we de bus naar Hoi An. Deze plaats stond bovenaan ons lijstje om te bezoeken dus fingers crossed dat het er inderdaad zo mooi en fijn is als wij denken.

Ik geniet volop van het even niet alleen hoeven reizen. Van het feit dat mijn heimwee een stukje minder is met mam aan mijn zijde. Van het dubbel liggen van het lachen samen en al het moois wat ik zie te kunnen delen. Maar vooral van het kunnen kletsen. Het kunnen delen van alles wat ik de afgelopen maanden heb meegemaakt, alle ideeën die ik heb over de komende maanden en de rest van mijn toekomst ;-)

Nou lieve mensen, wij nemen nog een Corona vanavond. Een koude met een schijfje limoen. Zo hebben we ze het liefst!

XoXo