Ik, Melbourne en mijn jetlag!

26 oktober 2019 - Melbourne, Australië

Daar ben ik dan. Hemelsbreed ongeveer 16.490 kilometer verwijderd van mijn veilige plekje in Hattem. Via Abu Dhabi, waar ik wederom werd geknuffeld, maar dan door een vrouwtje van de douane achter in een hokje achter een gordijntje, vloog ik door naar Melbourne. 14 uur in een vliegtuigstoel met 2 vrij forse Australische dames naast me, wat een feest. Dij en dij en al plakkend en zwetend heb ik een aantal films gezien en af en toe een uurtje geslapen. Dit resulteerde er in dat ik gisterenochtend compleet gesloopt om 05.00 uur in de ochtend aankwam op de luchthaven van Melbourne.

Helaas (of eigenlijk juist niet) was de paspoort en bagage controle niet net als op tv en stond ik zonder ook maar aangekeken te zijn binnen 10 minuten met bagage en al buiten. Snel even gefacetimed met Mam en Maike om te laten weten dat ik alles tot dusver had overleefd. Wat was ik blij met mezelf dat ik vooraf een shuttle transfer had geboekt anders was ik nooit in mijn hostel aangekomen. 

Een uur na landing stond ik dus in hartje Melbourne voor de deur van mijn hostel. Helaas was er pas vanaf 14.00 uur een bed beschikbaar en kon ik ook nog niet douchen. Al hadden de mensen om mij heen daar volgens mij meer last van dan ik ;-). Ik heb de eerste beste starbucks hier in de buurt opgezocht, om vervolgens in de gemeenschappelijke ruimte van mijn hostel uber charmant met een slaapmasker op in slaap te vallen op de bank. Voordeel van zo´n hostel is dat iedereen gewend is gewoon zijn/haar eigen gang te gaan dus ik werd wakker met 4 mensen bij me op de bank en 2 gozers die gezellig aan het tafelvoetballen waren. Gelukkig kon ik daarna vrij snel mijn bed in en heb ik weinig anders gedaan dan slapen, filmpje kijken, slapen, eten en daarna maar weer slapen.

Lang leve de jetlag. Ik was vanmorgen om 04.30 uur wakker en heb niet weer kunnen slapen. Ik merk dat mijn hoofd wel langzaam wakker wordt en sommige dingen me duidelijk worden. Let op..langzaam er gaat echt nog steeds van alles mis. 

Waarom zie ik toch overal Aziatische mensen hier in het hostel en de omgeving? Omdat ik er na 24 uur achter kom dat ik midden in China Town zit. Waarom zetten mensen met wie ik een slaapzaal deel om 06.00 uur hun wekker? Omdat waarschijnlijk niet iedereen vakantie heeft. En zo heb ik wel meer van die heldere momenten :-) Oja..en waarschijnlijk wist iedereen dit behalve ik..ze rijden hier links. Dat betekend dus ook dat je op de stoep links loopt. Ben gelukkig nog maar een paar keer tegen iemand aan gelopen :-)

De andere kant van de jetlag is dat ik me nog absoluut niet mezelf voel. Ik ben vrij labiel en daarom snel emotioneel. Mis alles en iedereen terwijl ik nog geen 3 dagen weg ben. Begin nu al te twijfelen waarom ik zo nodig een wereldreis moest maken in mijn eentje, of dit de grootse fout is die ooit heb gemaakt etc.
Gelukkig weet ik dat dit allemaal niet zo is, maar mensen FOMO is real. the Fear Of Missing Out. Ergens zal ik een balans moeten vinden tussen Nederland en hier. Dat het oke is om niet 24/7 in verbinding te staan met al mijn lieve vrienden en familie en dat het gewoon oke is om een tijdje geen contact te hebben. Dat ik inderdaad volledig vrij ben in het indelen van mijn eigen dag en niemand wat verplicht ben.

Ik ben al begonnen met alle pushmeldingen van alle apps op mijn telefoon uit te zetten. Gelukkig is de WiFi in dit hostel zo verschrikkelijk dat er toch mondjesmaat maar informatie doorkomt. En ergens ga ik er vanuit dat als mijn hoofd weer mee werkt ik me ook meer kan openstellen voor andere mensen om me heen. Ik heb een hostel geboekt voor mijn volgende stop (Sydney) wat aanzienlijk kleinschaliger en gezellig oogt dan waar ik nu zit. Al is de anonimiteit nu ook wel heel fijn. 

Teruglezend klinkt het allemaal wel heel depressief merk ik. En misschien is dat ook wel een beetje zo maar ik ga dapper door. 

Vanmorgen besloten om 8 uur de deur uit te gaan voor een ontbijtje in de Victoria Street Market. Hemelsbreed 500 meter hier vandaan. Toch ben ik eerst 2 kilometer de verkeerde kant op gelopen. Om vervolgens een schreeuwend dure trampas te kopen omdat ik niet terug wou lopen en er daarna achter te komen dat ik in de Free Tram Zone zat. Oftewel..het was allemaal gratis geweest. Gelukkig is het 16 graden, waait het kneiter hard en komt er ongeveer elk half uur een stortbui naar beneden dus voel ik me in ieder geval thuis. Uiteindelijk heb ik de markt gevonden, heerlijk ontbeten, over de markt geslenterd, boodschappen gedaan en de juiste weg terug gevonden(het was inderdaad echt maar 500 meter hier vandaan). En het allerbeste nieuws is dat het nu 12 uur in de middag is en ik al ruim over de 10.000 stappen zit dus alles wat ik vandaag nog doe alleen maar extra is. Ik ga beginnen met een middagdutje denk ik ;-)

De komende dagen ga ik de toerist uithangen en een beetje tot mezelf komen. Ik heb al een nagelstudio ontdekt, een gratis tram die heel Melbourne doorrijdt en een gratis stads tour met gids. Die Australiërs snappen op zich best hoe je een toerist moet vermaken.  

Bedankt maar weer voor jullie geduld om mijn gezwets te lezen en ook bedankt voor alle lieve en leuke reacties op mijn vorige post. Ik lees ze allemaal en wordt er vrolijk van!

Appen mag altijd maar zoals eerder gezegd...ik ga misschien wat minder snel en minder vaak regeren. Hou wel van jullie :-) :-)

XoXo Akke

Foto’s

19 Reacties

  1. Sanne:
    26 oktober 2019
    ❤️❤️❤️
  2. Bärbel:
    26 oktober 2019
    Leuk hoe je schrijft, uit je hart. Eerst landen en acclimatiseren.... Liefs! 😘
  3. Maike:
    26 oktober 2019
    Echt 100% de avonturen van een backpacker. Geen idee waar je bent en hoe het werkt maar uiteindelijk vindt je de weg wel weer terug en heb je best een leuk avontuur gehad! Hou vol zus, snel de grote stad uit en de kleine strandjes opzoeken 😘
  4. Marlies Roessink:
    26 oktober 2019
    Je bent dapper! Vraag me als je terug bent maar eens naar mijn eerste week in IJsland 😂🤦🏼‍♀️ Zonder direct contact ben je er ook bij hoor! In m’n hoofd en ❤️
  5. Mariska:
    26 oktober 2019
    Je schrijft heerlijk! Kan me heel goed voorstellen dat je je zo voelt, laat het maar gebeuren 😘😘
  6. Mams:
    26 oktober 2019
    Schrijftalentje! Alsof ik een film zit te kijken van Akke op reis! Het komt goed lieverd, al deze dingen zijn zo normaal!
    En zoals Maike zegt wat betreft FOMO: tenzij je graag zelf de laatste was en cleaning up had willen doen heb je niets gemist! Love you!❤️
  7. Johan Becker:
    26 oktober 2019
    Mooi verhaal Akke, blijven schrijven, laat alles wat je overkomt los en geniet er van.
  8. Mams:
    26 oktober 2019
    PS of nog voor je je ontbijt op hebt de vloer zien veranderen in een zandbak omdat je kleine neef zn modderlaarzen gevonden heeft...
  9. Herma:
    26 oktober 2019
    Je hebt al heel wat voor de kiezen gehad maar wel heel op de plek van bestemming aangekomen. Je schrijft heerlijk, zie het zo voor me gebeuren. Geniet van alles en laat het maar over je heen komen!!
  10. Marga:
    26 oktober 2019
    Geef jezelf een paar dagen en dan ziet de wereld er heel anders uit!
    Je schrijft echt goed, beeldend en lekker om te lezen. Dat is alvast een 1e ontdekking over jezelf op deze reis!
    Lieverd, houd vol. In gedachten ben ik bij je en jij bij ons.
    Dikke kus!
  11. Mieke:
    26 oktober 2019
    Leuk je verhaal te lezen, je vertelt heel beeldend hoor. Ik kijk uit naar het vervolg. Nu heb je de tijd om te verdwalen, als je afspraken hebt dan is te laat komen een ramp. Nu maakt het niet uit als je links gaat ipv rechts je komt er uiteindelijk toch! Have fun!
  12. Jaap van de Worp:
    26 oktober 2019
    Hallo Akke, mooi verhaal om te lezen.
    Heel veel plezier en ik wacht op je volgende verhaal. Groetjes Tonny en Jaap.
  13. Antoinette:
    26 oktober 2019
    Mooi mooi MOOI!!! Take care wijffie en ga ervan uit dat alles op z'n pootjes terecht zal komen. Geniet van je vrijheid! 😘
  14. Betty van den Berg:
    26 oktober 2019
    Lieve Akke,💟
    Als ik het goed heb uitgerekend is het bij jou nu 6.30 uur. Een nieuwe dag ligt voor je. Leuk om op de hoogte gehouden te worden. Hopelijk is "ALLES" geland. Nog maar paar dagen weg en al heel veel indrukken opgedaan. Ook logisch dat jij je af en toe niet zo goed voelde. Jouw accu was leeg en moest eerst weer opgeladen worden. Daarom is het super goed dat jij eerst de toerist gaat uithangen. Een fijne dag gewenst. In lieve warme gedachten bij je. Liefs dikke knuffel en kus. Betty. (en hushpuppie) 💋🍀🌻
  15. Alies:
    27 oktober 2019
    Oh wat schrijf je heerlijk. Het komt goed, geef hezelf de tijd. Ben benieuwd naar je volgende update. Have fun 💋💋
  16. Betty van den Berg:
    27 oktober 2019
    Lieve Akke, ☯️
    Het is hier zondagmorgen 8.20 uur. Jij bent al 8 uurtjes verder. 16..20uur. Volgens mij begin je goed bij te komen. Wat een enorme stad. Waarschijnlijk kijk jij je ogen uit. Dat doe ik al als ik de foto's die jij gemaakt hebt bekijk. Hopelijk kom je aan genieten toe.( je bent tenslotte bezig de toerist uit te hangen 😂) Lieve meid bedankt voor de berichtgeving. Op naar Sydney. Weer in het vliegtuig?🌏✈ Echt HARTSTIKKE leuk je te volgen. Pas op jezelf. Liefs dikke knuffel en kus. Betty. 💋🍀🌻
  17. Betty van den Berg:
    27 oktober 2019
    Net gelezen dat jij met de bus naar Sydney gaat. Dat lijkt me 100 X beter. Zo kun je mooi wat van het land genieten. Nogmaals liefs etc. 💋🍀🌻
  18. Tjitske:
    27 oktober 2019
    Het leest alsof je naast me zit, genieten! :) ❤️
  19. Tjitske:
    27 oktober 2019
    Het leest alsof je naast me zit, genieten! :) ❤️