Tranen van het lachen en het huilen, appelsap, nooit meer naar huis en snel weg hier! Bula Fiji!

14 februari 2020 - Nadi, Fiji

Bula! Dit is voor het eerst dat ik het schrijven van mijn blog bleef uitstellen omdat ik de ervaringen van de afgelopen twee weken denk ik niet goed onder woorden kan brengen. Maar hé, ik ga een poging doen ;-) Het zijn twee lange weken geweest dus ik denk dat de blog wat langer is dan gebruikelijk. Bear with me...

1 februari landde ik op Nadi. Gelegen op het grootste eiland van Fiji, ook wel omschreven als ´main land´ terwijl het dus ook gewoon een eiland is. Ik verbleef 2 nachten in het Bamboo hostel. Wat een grote verzamelplek ik is voor alle backpackers die Fiji gaan ontdekken. Super vriendelijk personeel, goed eten en een bar die 24 uur per dag open is. Mijn Fiji avontuur begon hoopvol.

Na 2 dagen wennen aan de bloedhitte (vooral de hoge luchtvochtigheid was weer even wennen) was het tijd om aan boord te stappen van de Sea Bus die mij na ongeveer 4,5 uur varen zou droppen in het eerste paradijs: Nacula Island. Ik verbleef hier 3 nachten in Nabula lodge. De trips die je hier boekt zijn inclusief al je bootovertochten, overnachtingen en je ontbijt, lunch en diner. Bij aankomst in Nabula lodge was het personeel super vriendelijk en kreeg ik gelijk een prima lunch voorgeschoteld. Ik sliep in een 12 persoon dorm (dat zijn echt te veel zwetende lichamen in 1 ruimte) en had al snel een leuke club mensen ontmoet. 

Naïef als ik ben had ik me niet tot nauwelijks ingelezen in Fiji. Het is het paradijs dus wat kan er mis gaan. En na mijn goede ervaringen in Nadi was ik werkelijk nergens op voorbereid. Het feit dat er dus geen WiFi was op het eiland was even omschakelen. Helemaal met mijn verjaardag voor de deur. Maar ik moet bekennen dat met de juiste mensen om je heen en genoeg afleiding je snel went aan het offline zijn. Mijn verjaardag was geweldig. ´S ochtends bij het ontbijt is er door alle gasten en staff voor me gezongen. Dit hebben ze gedurende de dag nog ongeveer 4 keer herhaald. Beetje ongemakkelijk werd het op een gegeven moment wel ;-). In de ochtend zijn we met een paar mensen gaan grotduiken. Wat een ervaring. Onder water, (gelukkig onder begeleiding van een gids) adem in en onder de rotsen door naar de volgende grot. Doodeng in het begin maar het geeft echt een kick. 

Bij terugkomst op het resort stond me een nog grotere verrassing te wachten toen bleek dat mijn lieve familie een hele hoop moeite heeft gedaan (Tijs heeft zelfs met het resort gebeld) om voor mij een upgrade naar een prive kamer te regelen inclusief een koude fles wijn! Ik heb daarna nog 2 nachten volop genoten van het slapen in mijn blote kont ;-)

Ik heb die dag nog een fles wijn gekregen die volgens de staff daar ook van ´een vriend´ uit Nederland kwam. Ik heb tot op heden geen idee van wie, dus als ik je niet bedankt heb..meld je even dan doe ik dat als nog ;-)

Na 3 nachten in dit fijne verblijf was het tijd voor het volgende eiland. Ik had met heel veel goede moed een homestay geboekt op Nanuya Island. Uiteraard om de kosten wat te drukken van het verblijven in alleen maar resort maar ook vooral omdat ik benieuwd was naar hoe de mensen hier leven en hoe is het om daar heel eventjes onderdeel van uit te maken. Nou...daar ben ik achter gekomen.

Met een klein bootje werd ik naar het eiland aan de overkant gevaren en bij aankomst schrok ik al een beetje. Het zag er wat rommelig en bouwvallig uit, maar he ik kan best een paar dagen back tot basic. Bij binnenkomst ontmoette ik gelijk Emma. Een Nederlands meisje dat ook net aangekomen was en voor 5 nachten had geboekt. Ik zou drie nachten blijven dus helemaal top. Aan haar hoofd zag ik al wel dat ze iets minder blij en optimistisch was dan ik. Nadat ik mijn spullen in een grote, smerige dorm had gedropt bleek dat ik bij deze homestay enkel cash kon betalen. Eeehh oeps..naïef wederom maar dat had ik dus niet. Maar geen nood, er was aan de andere kant van het eiland een groot resort met een winkel waar ik kon pinnen. Slechts 15 minuten lopen. Dus Emma en ik gingen vol goede moed op pad. Na 3 keer verdwalen, bult op bult af over hele kleine gladde paadjes kwamen we een uur later tot op ons ondergoed bezweet aan bij de supermarkt. Hier heb ik naast geld ook een liter appelsap gekocht want water hadden ze er niet. Ik denk dat we samen het wereldrecord appelsap drinken verbroken hadden want mijn hemel wat hadden wij een dorst. 

De overige dagen kwamen we er al gauw achter dat we in alles behalve een paradijs waren beland. De homestay was ronduit smerig, ik heb niemand in al die dagen ook maar 1 keer een doekje over een tafel zien halen, laat staan over de wc. Tijdens een flinke regenbui in de nacht werd ik zeiknat van het water wakker omdat het dak lek was en heb ik nog een nachtje op een houten bankje doorgebracht. De familie bij wie we verbleven schotelde ons elke lunch en diner rijst voor en met een beetje mazzel ook tijdens het ontbijt. Honden en katten liepen overal, scheten overal en lagen heerlijk te slapen op je bed. Nadat er ook nog eens 15 japanners arriveerde was het feest helemaal compleet. 

Maar wij Hollanders zijn niet voor een gat te vangen. Op het eiland ligt namelijk the Blue Lagoon. Je weet wel die van de film. Een klein stukje paradijs op gemiddeld een half uurtje lopen (afhankelijk van hoe vaak we verdwaalden:-P). Hier hebben wij dan ook onze dagen doorgebracht. Na het ontbijt die kant op, lunch overslaan en vlak voor het avondeten weer terug. Hier hebben we uren in het water gedobberd al fantaserend over cocktails (want nee er was ook geen alcohol), comfortabele bedden, schone toiletten en gezond eten. Nou en het moet wel heel erg gesteld zijn wil ik fantaseren over gezond eten ;-)

Na 3 nachten was het voor mij tijd om verder te gaan en heb ik Emma heel veel sterkte gewenst en met een beetje spijt heb ik haar daar achter gelaten.

Mijn derde verblijf was op Naviti Island. Het resort was vergelijkbaar met het eerste resort al was de sfeer hier iets minder en het eten niet zo denderend. Ik heb hier 2 nachten verbleven en zou daarna doorgaan naar nog een homestay van 3 nachten alvorens terug te keren naar Nadi. Maar de dagen in de eerste homestay hielpen niet mee. Mijn heimwee en frustratie kwamen tot een hoogtepunt. Dat in combinatie met het niet even met thuis kunnen bellen resulteerde in het feit dat ik op de laatste ochtend op Naviti Island in janken uitbarste tijdens het ontbijt. Er zat maar 20 man om me heen dus ik voelde me heus niet ongemakkelijk.  Hierop heb ik besloten mijn laatste homestay over te slaan en nog diezelfde dag de boot naar Nadi te pakken. Terug naar het eerste hostel en daar gewoon een paar dagen genieten van de ´luxe´. En wat een goede keus was dat.. drie keer raden wie er op de boot terug naar Nadi zat..

Emma!! Wat hebben we nog 3 heerlijke dagen samen gehad hier in Nadi. Waar we onze dagen door hebben gebracht met heel veel lekker en gezond eten, uren dobberen in het zwembad en een heuse cocktail avond met een hoofdpijn ochtendje tot gevolg. Maar wat is het fijn om weer te lachen en te ontspannen. Ik heb mezelf hier getrakteerd op een privékamer met airco om het plaatje compleet te maken.

Fiji is dus in veel opzichten niet geweest wat ik ervan verwacht had. Ja er zijn prachtige paradijselijke plekjes. Maar wat zijn er ook veel lelijk dingen. Dit komt door de armoede die er heerst op deze eilandengroep. Afval is overal, geld voor investeringen is er niet en je voelt je lang niet altijd even veilig als alleenstaande vrouw.

Maar ondanks alle avonturen had ik het niet willen missen. Emma heeft mijn reis hier zeker de moeite waard gemaakt en ik kijk er nu al naar uit om samen in Amsterdam op mannenjacht te gaan ;-)

Ik ben blij dat ik morgen weer verder ga! Dan vlieg ik in dik 10 uur richting Singapore om 4 dagen te gaan genieten van voorlopig mijn laatste ´westerse stad´. Schoon gaat het er vast en zeker zijn en ik kan mooi als F1 van lekker de toerist uit gaan hangen. Na Singapore wordt het alleen maar beter want als ik eenmaal in Hanoi ben geland kan ik mama weer knuffelen. 5 weken samen! En als kers op de taart is Japan ook geboekt. In april gaan Marlies en ik Japen 2 weken onveilig maken. Ik kan niet wachten.

Ik hoop dat jullie allemaal een hele fijne en romantische Valentijnsdag hebben. Ik heb net een massage in Fiji stijl gehad. Dit betekend dat je betaald voor een uur, de masseuse in die tijd 4 keer de telefoon opneemt en af en toe gewoon 5 minuten je hand vasthoudt in plaats van je masseren. Meer romantiek zit er voor mij niet in vandaag ben ik bang ;-P

Tot snel!

XoXo

Foto’s

18 Reacties

  1. Marielle:
    14 februari 2020
    Ben er gewoon een beetje stil van...x♡x♡x
  2. :
    14 februari 2020
    Why?? Ik ben oke!! 😘
  3. Marlies Roessink:
    14 februari 2020
    Dit hoort blijkbaar ook bij reizen... teleurstelling en eenzaamheid 😢 maar fijn dat je ondanks alles bent blijven staan, en Emma hebt ontmoet! Nog eventjes en mams is er! En daarna.... ik!!
  4. :
    14 februari 2020
    Lucky me ❤️
  5. Mams:
    14 februari 2020
    Tot donderdag!! 🙋🏼‍♀️🙋🏼‍♀️
  6. :
    14 februari 2020
    ❤️❤️❤️
  7. Mams:
    14 februari 2020
    En geen kaartje aangekomen zeker?
  8. :
    14 februari 2020
    Nope😩
  9. Antoinette:
    14 februari 2020
    Je wordt al een echte wereldreiziger 😉. Kan me voorstellen dat je uit kijkt naar de tijd met je moeder! Heerlijk! Veel plezier in SIN!
  10. :
    14 februari 2020
    Thankx! Ja het gaat heerlijk worden om te knuffelen en kletsen met mam! 😘
  11. Mattanja:
    14 februari 2020
    Wat een mooi verslag weer, ik leef met je mee! Nu genieten en aftellen!
  12. :
    14 februari 2020
    Het is al bijna donderdag!
  13. Emma:
    14 februari 2020
    Nou je hebt het super goed verwoord hoor!!! Leuk om te lezen hoe je het beschrijft ;) oooo wat was ik blij dat jij aankwam bij de homestay! Gelukkig hebben we er samen wat van gemaakt😘 En ga lekker genieten van je verdere reis✈️✈️ En gezellig dat je moeder, vriendin ook nog samen met jou reizen!!! Geniet ervan ! En zie je snel in Nederland ❤️
  14. :
    14 februari 2020
    Thankx mop! Goede reis terug naar Nederland en geniet van het weerzien! Tot snel!!
  15. Sylvia:
    14 februari 2020
    Akke Akke Akke, jij bent een geboren wereldreiziger. Wat maak jij veel mee. En ja dat het af en toe te veel wordt lijkt me logisch zeker als je ergens bent waar het zo vies en ongezellig is. Heel veel plezier met je moeder en straks in Japan met Marlies. Wat zal dat een mooie tijd worden voor jullie samen. Dikke knuffel en ik kijk uit naar je volgende blog.xxx
  16. :
    16 februari 2020
    Haha echt he? Ik wordt nog eens een echte professional😉
    Dank je wel!! 😘
  17. Betty van den Berg:
    16 februari 2020
    Lieve, lieve Akke,☯️
    Wat een verhaal. En ja rijk en armoede liggen heel dicht bij elkaar. Goed dat jij Emma leerde kennen. Met z'n tweetjes kun je beter relativeren en dat hadden jullie echt wel nodig. Gelukkig konden jullie ook nog even genieten van luxe. En nu ben je in Singapore waar jij je mamsie dan eindelijk weer gaat ontmoeten. Goed voor haar maar ook zeker voor jou. Laat de tranen maar vloeien... Het samen zijn met dierbaren zal het mogelijk maken om de reis voort te zetten na die tijd. Maar zover is het nog lang niet. 💟 Super om samen dingen te zien, beleven. Het zal voor jullie dan ook onvergetelijk worden. Neem alles zoveel mogelijk in je op. Maak samen fantastische herinneringen. (nog meer) En vergeet het niet hè: "pas op jezelf en op elkaar." Liefs dikke knuffel en kus, Betty. 💋🌻🍀
  18. Herma:
    17 februari 2020
    Lees je verhaal nu pas en volgens mij ben je inmiddels al lang op je volgende bestemming aangekomen. Je leert de wereld wel op een heel mooie manier kennen, met ups en downs. Geniet van al wat nog komen gaat, dat doe ik ook (via je foto's en verhalen)